Satelita Sentinel-1C już na orbicie. Pomoże w monitorowaniu ruchu morskiego
Trzeci satelita Copernicus Sentinel-1 został wystrzelony rakietą Vega-C z europejskiego kosmodromu w Gujanie Francuskiej. Rozszerzy on ofertę swoich poprzedników, dostarczając wysokiej rozdzielczości obrazy radarowe do monitorowania zmieniającego się środowiska Ziemi, wspierając różnorodne zastosowania i rozwijając badania naukowe. Ponadto Sentinel-1C wprowadza nowe możliwości wykrywania i monitorowania ruchu morskiego.
Sentinel-1C został wystrzelony na orbitę 5 grudnia, startując z pokładu rakiety Vega-C o godzinie 22:20 czasu środkowoeuropejskiego (18:20 czasu lokalnego). Start przebiegł sprawnie, rakieta osiągnęła przestrzeń kosmiczną w osiem minut i wyrzuciła Sentinel-1C około godziny 00:04 czasu środkowoeuropejskiego.
Misja rakiety nośnej, nazwana VV25, jest powrotem do lotu dla Vega-C - lekkiej, wysokowydajnej europejskiej rakiety nośnej - oznaczającym wznowienie rutynowych operacji komercyjnych dla nowej rakiety nośnej. O godzinie 00:12 czasu środkowoeuropejskiego ESA nawiązała łączność z satelitą, potwierdzając, że jest on bezpiecznie umiejscowiony na orbicie.
- Jeden moment połączył dziś dwa wielkie europejskie osiągnięcia: trzecie wystrzelenie satelity Sentinel-1 i trzecie wystrzelenie rakiety Vega-C, oznaczające triumfalny powrót do formy obu flagowych projektów europejskich. To było ekscytujące i wzruszające widzieć mieszankę europejskiej społeczności rakiet nośnych i programu Copernicus oraz zespołów kibicujących sobie nawzajem w prawdziwej formie Team Europe - powiedział Dyrektor generalny ESA Josef Aschbacher.
Misja Sentinel-1, pierwsza z rodziny Copernicus, opiera się na konstelacji dwóch identycznych satelitów latających na tej samej orbicie, ale oddalonych od siebie o 180°, w celu optymalizacji globalnego zasięgu i dostarczania danych dla programu Copernicus - komponentu obserwacji Ziemi w ramach unijnego programu kosmicznego.
Sentinel-1A był pierwszym satelitą z tej serii, wystrzelonym w kwietniu 2014 roku, a następnie Sentinel-1B w 2016 roku. Misja Sentinel-1B dobiegła końca w sierpniu 2022 r. po wystąpieniu usterki technicznej, która uniemożliwiła pozyskiwanie danych. Satelita został pomyślnie usunięty z orbity i ponownie wejdzie w ziemską atmosferę w ciągu 25 lat.
Sentinel-1C, wraz ze swoim bratem Sentinel-1A, przywróci misję do pełnego potencjału jako konstelacja dwóch satelitów. Sentinel-1A zostanie zastąpiony przez Sentinel-1D w przyszłym roku.
Sentinel-1 jest wyposażony w radar z syntetyczną aperturą (SAR) pracujący w paśmie C, który umożliwia wykonywanie zdjęć powierzchni Ziemi w wysokiej rozdzielczości. Dane Sentinel-1 przyczyniają się do rozwoju licznych usług i zastosowań programu Copernicus, w tym monitorowania lodu morskiego w Arktyce, śledzenia gór lodowych, rutynowego mapowania lodu morskiego i pomiarów prędkości lodowców. Satelita odgrywa również istotną rolę w nadzorze morskim, takim jak wykrywanie wycieków ropy naftowej, śledzenie statków w celu zapewnienia bezpieczeństwa morskiego i monitorowanie nielegalnych połowów.
Ponadto Sentinel-1 jest szeroko stosowany do obserwacji deformacji gruntu spowodowanych osiadaniem, trzęsieniami ziemi i aktywnością wulkaniczną, a także do mapowania lasów, zasobów wodnych i glebowych. Misja ta ma kluczowe znaczenie dla wspierania pomocy humanitarnej i reagowania na kryzysy na całym świecie.
Sentinel-1C i Sentinel-1D wprowadzają nowe możliwości wykrywania i monitorowania ruchu morskiego dzięki zintegrowanemu systemowi automatycznej identyfikacji (AIS). System ten składa się z czterech anten pokładowych i optymalizuje przechwytywanie sygnałów nadawanych przez statki, które zawierają kluczowe szczegóły, takie jak tożsamość statku, lokalizacja i kierunek przepływu, umożliwiając precyzyjne śledzenie.
Dane Sentinel-1 są swobodnie dostępne za pośrednictwem ekosystemu Copernicus Data Space Ecosystem, zapewniając natychmiastowy dostęp do szerokiego zakresu danych pochodzących zarówno z misji Copernicus Sentinel, jak i Copernicus Contributing Missions.
Misja Sentinel-1 jest wynikiem ścisłej współpracy między ESA, Komisją Europejską, przemysłem, dostawcami usług i użytkownikami danych. Zaprojektowana i zbudowana przez konsorcjum ponad 70 firm pod przewodnictwem Thales Alenia Space i Airbus Defence and Space.
Źródło: ESA
